استراتژی شما بر پایه پیش‌فرض‌های قدیمی قرارگرفته است.
در مقاله قبل کوشیدم مفهوم مزیت رقابتی را شرخ بدهم و اینکه اساسأ در فضای پویای رقابت، مزیت رقابتی پایدار با تغییرات روزانه صنعت تغییر کرده و ناپایدار گردیده‌است. برخلاف تصور رایج پایداری مزیت رقابتی، نوعی توهم ثبات را به وجود می‌آورد که ویرانگر است. بر اساس تحقیقات، این ثبات وضعیت است که برخلاف تغییر وضعیت، بیشترین مخاطره رو در محیط کاملأ رقابتی به همراه دارد.
در سازمان‌هایی که به ثبات رسیده‌اند، نسبت به مدل کسب‌وکار نوعی اینرسی وجود دارد. به طور مثال در شرکتی که ثبات وجود داره به سختی می توانیم مدیران این شرکت را به سمت بررسی گام‌های استراتژیک بعدی با هدف جایگزینی با مدل باثبات کنونی، سوق دهیم و یا اینکه مدیران خود بازدارنده نوآوری می‌شوند. همچنین به سبب آنکه مدیران و کارمندان شرکت با عادت ها و اقدامات روزمره مأنوس شدند، شاهد مشاجرات و نزاع سازمانی هستیم.
